Słowa kończące Ewangelię według św. Mateusza wskazują na uniwersalność Jego orędzia. Ten, którego wyczekiwał lud Izraela, a którego nie rozpoznał w dniu swego nawiedzenia (por. Łk 19, 44), został posłany ze swoją nauką nie tylko do synów Izraela. On przyszedł, aby pojednać całą ludzkość z Bogiem, i pragnie dotrzeć ze swoim orędziem do każdego człowieka. Apostołowie zostają posłani z misją do całego świata, mają pozyskiwać uczniów, tj. czynić chrześcijanami ludzi we wszystkich narodach. Bóg pragnie z każdym człowiekiem wejść w zbawczą komunię, aby pojednanie, które dokonało się na krzyżu, przybrało zasięg uniwersalny.

Miłość nie jest abstrakcją, jest konkretem. Ona przejawia i urzeczywistnia się w czynach. Nie można kochać kogoś i swoimi czynami zaprzeczać miłości. Taka wewnętrzna schizofrenia wymaga uzdrowienia. Nie oznacza to, że nie mogą przydarzyć się nam potknięcia czy upadki. Ważne jest jednak, abyśmy dążyli do wprowadzania słowa w czyn i nie byli jedynie słuchaczami, którzy oszukują samych siebie (por. Jk 1, 22). Jezus obiecuje nam Wspomożyciela, Ducha Prawdy, który będzie pomagał nam na tej drodze wewnętrznego pojednania. Otwórzmy się na Niego i prośmy Go, aby każdego dnia na nowo przychodził do nas i nas prowadził. Duch Święty powinien stać się oddechem naszego chrześcijańskiego życia.

Święty Paweł w Liście do Filipian pisze: Nasza […] ojczyzna jest w niebie (Flp 3, 20). Jezus natomiast zapewnia w dzisiejszej Ewangelii, że dla każdego z nas przygotuje w niej mieszkanie. Jesteśmy więc współobywatelami na równi ze świętymi i domownikami Boga (Ef 2, 19). Zostaliśmy obdarzeni niesamowitą godnością. Bóg dał nam udział w swoim życiu. Jezus jest tym, który wprowadza nas do tego życia, gdyż On jest drogą i prawdą, i życiem. Naszym zadaniem jest kroczyć za Nim i wierzyć w to, że wypełni On to, co zapowiedział. Jako domownicy Boga nie musimy obawiać się niczego, gdyż On stanął po naszej stronie. Wiara, którą pragnie w nas pogłębiać, wyda swoje owoce. Choć często powątpiewamy w siłę swojej wiary, pamiętajmy, że On jest jej gwarantem i tam, gdzie niedomagamy, On nas wspomaga.

W najbliższych dniach będziemy przeżywali uroczystość Narodzenia Pańskiego. W najbliższy wtorek przypada Wigilia i kolejne świąteczne dni. Czy do ich przeżywania jesteśmy dobrze, po chrześcijańsku przygotowani? Narodzenie Dzieciątka Jezus powinniśmy świętować radośnie i z czystym sercem. Niech to będzie przeżycie religijne. Pamiętajmy, że to Bóg wkracza w naszą historię i nadaje naszemu życiu wymiar Boży.

Pragniemy szanownych naszych parafian odwiedzić w ich domach, modląc się we wspólnoicie o Boże błogosławieństwo dla mieszkańców na ten Nowy Rok 2024 r. Kolędę rozpoczynamy o g. 15:30, a w soboty  i w niedziele o g. 14:00. Warto odwiedziny kolędowe przeżywać w duchu radości bożonarodzeniowej, w duchu modlitwy, serdecznej rozmowy z duszpasterzami. Niech błogosławieństwo kolędowe chroni nasz dom, nasze rodziny i umacnia nas na drodze życia chrześcijańskiego.

Porządek Mszy Świętych w Boże Narodzenie.

Pragniemy szanownych naszych parafian odwiedzić w ich domach, modląc się we wspólnoicie o Boże błogosławieństwo dla mieszkańców na ten Nowy Rok 2024 r. Kolędę rozpoczynamy o g. 15:30, a w soboty  i w niedziele o g. 14:00. Warto odwiedziny kolędowe przeżywać w duchu radości bożonarodzeniowej, w duchu modlitwy, serdecznej rozmowy z duszpasterzami. Niech błogosławieństwo kolędowe chroni nasz dom, nasze rodziny i umacnia nas na drodze życia chrześcijańskiego.

Pragniemy szanownych naszych parafian odwiedzić w ich domach, modląc się we wspólnoicie o Boże błogosławieństwo dla mieszkańców na ten Nowy Rok 2024 r. Kolędę rozpoczynamy o g. 15:30, a w soboty  i w niedziele o g. 14:00. Warto odwiedziny kolędowe przeżywać w duchu radości bożonarodzeniowej, w duchu modlitwy, serdecznej rozmowy z duszpasterzami. Niech błogosławieństwo kolędowe chroni nasz dom, nasze rodziny i umacnia nas na drodze życia chrześcijańskiego.

Plann wizyty duszpasterskiej

d fgdfg

Dzisiejsza, ostatnia niedziela 2024 roku, jest świętem Świętej Rodziny Nazaretańskiej: Jezusa, Maryi i Józefa. Wpatrując się w Świętą Rodzinę, łatwiej zrozumiemy nasze powołanie do życia w rodzinie. Ona jest wzorem dla naszych rodzin. Pamiętajmy, że zadaniem każdego chrześcijanina jest przede wszystkim troska o własne zbawienie. Dla wszystkich powołanych do życia małżeńskiego i rodzinnego ta troska wyraża się poprzez dobre i przykładne, godne życie w rodzinie i poprzez rodzinę. Prośmy Pana Boga, aby w tych niełatwych czasach i mimo zagrożeń nasze rodziny stawały się prawdziwym domowym Kościołem. Pamiętajmy, że kochające się i przykładnie żyjące polskie rodziny mają być solą dla ziemi. Zawierając autentyczną przyjaźń ze Świętą Rodziną, uczmy się sztuki budowania więzi w oparciu o prawdziwą miłość.