Bóg Ojciec, powołując nas do życia, zaopatrzył nas w przeróżne talenty. Przygotował dla każdego człowieka jedyną i niepowtarzalną drogę; jeśli nią pójdziemy, odnajdziemy satysfakcję i szczęście. Bóg jednak nie narzuca nam swego planu. Kieruje do nas zaproszenie i cierpliwie czeka na naszą odpowiedź. Sam jest wierny i oczekuje wierności także od nas. Obyśmy decyzję pójścia za Nim potraktowali na serio, jako zobowiązanie na całe życie. Nie oglądajmy się w życiu wstecz, ale kroczmy odważnie drogą przygotowaną przez Pana.
Szanowni Państwo, Drodzy Melomani!
Papież Benedykt XVI zauważył, że „wielka muzyka odpręża ducha, budzi głębokie uczucia i w sposób niemal naturalny wznosi nasz umysł i serce do Boga w każdej sytuacji ludzkiego życia, zarówno radosnej, jak i smutnej”. Taka właśnie muzyka staje się udziałem mieszkańców i gości Władysławowa od 50 lat!
Pół wieku historii Letnich Koncertów Organowych i Kameralnych we Władysławowie jest świadectwem troski Parafii i Miasta o rozwój kultury muzycznej, uwrażliwiania na piękno sztuki, edukowania i inspirowania.
Jubileusz to doskonała okazja aby wyrazić uznanie dla twórczej pasji i zaangażowania wszystkich uczestniczących w budowaniu tej muzycznej tradycji. To dzięki ich pracy grono gości i przyjaciół Festiwalu z roku na rok poszerza się o nowych, wspaniałych artystów z Polski i świata, czyniąc z Władysławowa istotne miejsce na kulturalnej mapie Polski.
Niech uniwersalny język muzyki porusza serca kolejnych pokoleń!
ks. Krzysztof Musiałek TChr
Proboszcz Parafii we Władysławowie
Repertuar 2023 :
Godz. 20:00
Lipiec
1.07. – „Cristiada” – g. dramat historyczny , 2012 , Meksyk
3.07 – „Bella” – g. dramat, meksykańsko-amerykański , 2006 r.
4.07 – „ Jak Bóg da” g. komedia obyczajowa, 2016 r., Włochy
5.07.- „Karolina” g. obyczajowy, 2014 r., Polska,
6.07 – „October Baby” – g. dramat, 2011, USA
7.07.- “Medjugorie” – g. document, 2021, Hiszpania
8.07 – „Bóg w Krakowie” – g. religijny, 2016, Polska
10.07. – „Cud w Guadalupe” – g. dramat religijny, 2020, USA
11.07. – „Nakręcony Tata” g. komedia familijna, 2020, USA
12.07 – „13 Dzień” g. religijny , Wlk. Brytania, 2009 r.
13.-07- “Chosen” sezon I , g. religijny , 2017
14.07.- Opiekun - film polski
15.07.- Chosen” sezon I , g. religijny , 2017
17.07-„Cristiada” – g. dramat historyczny , 2012 , Meksyk
18.07- „Bella” – g. dramat, meksykańsko-amerykański , 2006 r.
19.07.- „Jak Bóg da”- g. komedia obyczajowa, 2016 r., Włochy
20.07 – „Bóg w Krakowie” g. religijny, 2016 r. Polska
21.07- „October Baby” – g. dramat, 2011, USA
22.07. – „Bóg w Krakowie” – g. religijny, 2016, Polska
24.07. – „Cud w Guadalupe” – g. dramat religijny, 2020, USA
25.07 – Nakręcony Tata” g. komedia familijna, 2020, USA
26.07 – „Karolina” g. obyczajowy, 2014 r., Polska,
27.07 – „13 Dzień” g. religijny , Wlk. Brytania, 2009 r.
28. 07- “Medjugorie” – g. document, 2021, Hiszpania
29.07 – „Chosen” sezon I , g. religijny , 2017 r.
31.07 – „Chosen” sezon I , g. religijny , 2017 r.
Sierpień
1.08. – „Cristiada” – g. dramat historyczny , 2012 , Meksyk
2.08 – „Bella” – g. dramat, meksykańsko-amerykański , 2006 r.
3.08 – „ Jak Bóg da” g. komedia obyczajowa, 2016 r., Włochy
4.08 „Karolina” g. obyczajowy, 2014 r., Polska,
5.08. – „October Baby” – g. dramat, 2011, USA
7.08.- “Medjugorie” – g. document, 2021, Hiszpania
8.08 – „Bóg w Krakowie” – g. religijny, 2016, Polska
9.08. – „Cud w Guadalupe” – g. dramat religijny, 2020, USA
10.08. – „Nakręcony Tata” g. komedia familijna, 2020, USA
11.08 – „13 Dzień” g. religijny , Wlk. Brytania, 2009 r.
12.08.- “Chosen” sezon I , g. religijny , 2017
14.08.- Opiekun film polski
16.08.- Chosen” sezon I , g. religijny , 2017
17.08-„Cristiada” – g. dramat historyczny , 2012 , Meksyk
18.08- „Bella” – g. dramat, meksykańsko-amerykański , 2006 r.
Panie Jezu, kontempluję Twoją miłość do każdego człowieka bez wyjątku. Daj mi siłę kroczenia Twoją drogą, abym czynił innym to, czego sam od nich oczekuję. Niech Twój Duch pozwala mi rozeznawać prawdziwe dobro. Jeśli szczerze spojrzę na swoje życie, to zauważę, że zawsze ktoś ma na nie większy lub mniejszy wpływ. Dobrze, jeśli te osoby sprawiają, że moje życie staje się bogatsze. Gorzej, jeśli ślepo odwzorowuję różne przemijalne mody. Naśladować kogoś to najpierw uznać jego autorytet, zdecydować, że można i warto mu zaufać. Dziś Jezus pyta mnie osobiście, czy On jest dla mnie wystarczającym autorytetem. Nie na podstawie wiedzy z katechizmu, lecz życia. Odpowiedź tkwi w tym, jak układam swoje życie, według jakiej hierarchii prawd żyję, czy podejmuję trud zapierania się siebie w tym, co koncentruje mnie tylko na sobie samym i zamyka na Boże działanie. Czy naśladuję uczucia Jezusa, Jego sposób myślenia, traktowania drugiego człowieka, czy kroczę Jego śladem? Nie zniechęcaj się, idź dalej Jego drogą.
Od piątku 21.06 do czwartku 27 czerwca trwa „oktawa” Bożego Ciała. W te dni odprawiamy procesję eucharystyczną połączoną z nabożeństwem czerwcowym (godz. 17.30) przed Mszy św.
o godz. 18.00.
W niedzielę 23 czerwca procesja po Mszy św. o godz. 9.30.
Zapraszamy dziewczynki do sypania kwiatów
zdj; Robert Gojke
Z nadzieją Zmartwychwstania w Chrystusie informuję, że dnia 16 czerwca 2019 r. w domu zakonnym w Puszczykowie odszedł do wieczności śp. ks. Kazimierz KOTLARZ, chrystusowiec proboszcz Parafii pw. Wniebowzięcia NMP we Władysławowie (1993-2002).
Uroczystości pogrzebowe śp. ks. Kazimierza odbędą się 21 czerwca (piątek) w Stargardzie. O godz. 9.00 wprowadzenie trumny z ciałem Zmarłego do kościoła Chrystusa Króla Wszechświata (Nowakowskiego 2). Msza Święta rozpocznie się o godz. 12.00. Bezpośrednio po Eucharystii ostatnie pożegnanie na Starym Cmentarzu Komunalnym (ul. Kościuszki 80).
Wyjazd do Stargardu autokarem na pogrzeb z pod kościoła 21 czerwca (piątek) o godz. 5.00. Chętnych prosimy o rezerwowanie miejsc. Rezerwacji można dokonywać w zakrystii, telefonicznie bądź internetowo.
Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie…
Dziś człowiek próbuje sam określać, co jest prawdziwe, a co nie. Taki subiektywizm poznawczy nie rozwija jednak człowieka, lecz jest źródłem zamętu w świecie. Ale prawda to nie tylko intelektualny wysiłek stwierdzenia zgodności umysłu z rzeczywistością. Stworzenie nie dochodzi do prawdy, lecz jest do niej przyprowadzane. Boża prawda, do jakiej prowadzi Duch Święty, to udział w życiu Boga Jedynego w Trzech Osobach. To poznanie i doświadczanie Miłości niedostępne o własnych siłach. W tę tajemnicę odwiecznego darowania i przyjmowania wprowadza tylko Duch Prawdy, który od Ojca i Syna pochodzi. Kontemplacja różnorodności Osób w jedności natury wymyka się logice rozumu. Potrzebuje światła posłusznej wiary oraz ufnego przyjęcia całej objawionej prawdy – ona jest niezbędna, abym mógł realizować swoje chrześcijańskie powołanie.
Dar zbawienia dociera do każdego człowieka w każdym czasie pielgrzymowania Kościoła dzięki darowi Ducha Świętego. On zapewnia jedność Kościoła i ożywia wiarę. On daje poznanie Ojca i Syna. Jest ożywczą wodą, gdy w sercu posucha i zniechęcenie, gdy życiowe niepowodzenia napełniają duszę smutkiem, a nawet za podszeptem szatana budzi się przekonanie, że Bóg o nas zapomniał. Wówczas potrzeba głośnego wołania do Ducha Świętego. On został dany, aby być pocieszycielem. Nie uczuciowym, lecz przypominającym wszystko, co uczynił Jezus, a także to, że miłość Jezusa nigdy nie ustaje, a moja przynależność do Niego trwa nawet wówczas, gdy słońce przysłaniają gęste chmury. Duch Nadziei ożywia wszystko.
zdj; Robert Gojke
Umocnieni błogosławieństwem i obietnicą Ojca
Ziemskie życie Jezusa kończy się wydarzeniem wniebowstąpienia. Jezus krótko przypomina swoim uczniom, jaka droga wiodła ku temu i jaką powierza im misję. Następnie w geście błogosławieństwa rozstaje się z nimi. Z reguły pożegnania są pełne smutku. Może dlatego, że pozostawiają w niepewności co do ponownego spotkania? Skąd więc radość uczniów po wstąpieniu Jezusa do nieba? „Z wielką radością wrócili do Jeruzalem”. Oni wiedzą, że nie pozostaną sami, że słowo Jezusa się wypełni i że otrzymają obiecaną moc z wysoka. Dzięki Duchowi Świętemu będą mogli głosić Ewangelię po krańce ziemi. Teraz kolej na nas. Ojczyzna jest w niebie, ale nie można tam zdążać samemu. Ale Jezus nie pozostawił nas samych, idźmy więc w radości. On spełnia swą obietnicę również wobec nas.
Wiele osób uzależnia swoje życie wiary od obietnic sformułowanych w różnych „zjawieniach” uznanych lub nieuznanych przez Kościół, zapominając lub nie biorąc pod uwagę zapewnień Jezusa pozostawionych w Ewangelii. A przecież te słowa Boga niosą w sobie moc i gwarancję ich wypełnienia. Jezus daje mi dar Ducha, abym rozumiał Jego słowa i nimi żył. Co więcej, przez ten dar sam Chrystus Zmartwychwstały jest przy mnie obecny. Nie jestem zatem sam, bezradny. Dzięki Duchowi dzieło Chrystusa owocuje w moim życiu. On jest nauczycielem, który uczy mnie rozpoznawać to, co się Bogu podoba. Jest miłością, która daje mi moc zachowywania Jezusowej nauki. Jest pocieszycielem, który w najtrudniejszych nawet chwilach napełnia moje serce prawdziwym pokojem. Czyni ze mnie świątynię, gdzie Bóg przebywa w Trójcy.
zdj; Robert Gojke
Życie wiary jest przebywaniem z Jezusem, wpatrywaniem się w Jego dzieło i naśladowaniem Jego czynów. W tym wszystkim wyraża się chwała, jaką Syn uwielbia Ojca i sam przez Ojca zostaje uwielbiony. Jest w tym także miejsce dla każdego człowieka. Jezus przed odejściem do Ojca pozostawia nam swój testament: przykazanie miłości bliźniego, którego miarą jest Jego miłość, jaką umiłował każdego z nas. Zostaliśmy umiłowani miłością odwieczną, która nie zna końca, trwa mimo różnego zła. Nie ma też względu na osoby, lecz ogarnia każdego. Nie bój się, że nie dasz rady wykonać tak trudnego testamentu. Jezus ze swoją miłością pozostał z tobą. Chce, abyś razem z Nim wchodził na drogę tej niesamowitej przygody uwielbienia Boga w miłości bliźniego. Nie lekceważ żadnej chwili, nie lekceważ drobnych rzeczy: wszystko może być wypełnianiem Jezusowego testamentu.
zdj; Robert Gojke
Świat chce dziś być obecny w każdym wydarzeniu i życiu każdej osoby, decydować o przekraczaniu kolejnych granic intymności życia człowieka. Jednak w każdym z nas jest lęk przed tym, aby dać się poznać do końca. Może to po prostu zwykłe poczucie wstydu? Przed Jezusem nie muszę się wstydzić. On zna mnie po imieniu, wie doskonale, na co mnie stać. Chce, abym dziś na nowo uświadomił sobie, że tylko wtedy stanę się Jego posłuszną owcą, kiedy uświadomię sobie, że jedynie On jest Dobrym Pasterzem. Tylko On może mi dać życie wieczne. On jest moją nadzieją. W jedności z Nim jest moje prawdziwe bezpieczeństwo.
Pytanie Jezusa: „Dzieci! Nie macie nic do jedzenia?” (J 21, 5), zasmuciło uczniów. Nie mieli czym Go ugościć, bo nic nie złowili. Po raz kolejny doświadczają, że bez Jezusa niczego nie mogą. Choć zaangażowani w trud połowu nie rozpoznają głosu Mistrza, to jednak wiara podpowiada im, aby okazać Mu posłuszeństwo. Wtedy doświadczają znaku mocy Syna Bożego. Oto Zmartwychwstały objawia się swoim uczniom w ich codziennym życiu i pracy. Jednak to dopiero miłość Go rozpoznaje. Najpierw w sercu Jana Apostoła, potem w doświadczeniu miłosierdzia przez tego, który się Go zaparł. Jezus i mnie nie rozlicza, a jedynie pyta o miłość. Miłosierdzie jest spotkaniem z Bogiem, które uczy pokory, abym już nie polegał wyłącznie na sobie, lecz dawał się prowadzić Duchowi Świętemu.
Pan Zmartwychwstał ! Prawdziwie Zmartwychwstał ! To zawołanie, które dzisiaj rozbrzmiewa przynosi nam prawdziwą nadzieję.
W świecie zachwianych wartości, trudnej codzienności Chrystus Zmartwychwstały przynosi nam nową nadzieję. Otwiera przed nami nowe horyzonty. Wskazuje nam wieczność jako Dom Ojca. Odkrywa przed nami sens naszego życia. Już nie musimy lękać się jutra, bo Chrystus Zmartwychwstał.
Z okazji Świąt Wielkiej Nocy składam najserdeczniejsze życzenia obfitych łask. Niech niewyczerpana dla nas miłość Zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa, która wszystko przezwycięża jednoczy nas we wspólnym wychwalaniu Zwycięskiego Króla. Niech nasze niespokojne serca znajdą przy Nim swoje odpocznienie. Niech Pokój i Łaska Zmartwychwstałego spoczną na wszelkim trudzie i dziele podjętym w Jego Imię.
Te życzenia kieruję do całej Wspólnoty Wniebowzięcia NMP: do moich współpracowników, do wszystkich parafian, do wszystkich związanych emocjonalnie z naszym kościołem, do gości oraz do wszystkich członków grup i wspólnot.
Do składanych życzeń pragnę dołączyć podziękowania, zwłaszcza tym wszystkim, którzy ofiarując swój czas, swoją pracę i umiejętności ubogacili nasze przeżywanie tych ostatnich dni. Moje podziękowania kieruję najpierw do moich współpracowników księży którym przede wszystkim dziękuję za posługę w konfesjonale, Dziękuje klerykom i bratu zakonnemu którzy wspierali nas zwłaszcza w przygotowaniach liturgii. Dziękuje siostrom, dzięki waszej pracy mogliśmy spokojniej przeżywać te święte dni Wielkiego Tygodnia. Składam podziękowania całej Służbie Liturgicznej Ołtarza. Dziękuję wszystkim którzy zadbali o piękno śpiewu w czasie liturgii Wielkiego Tygodnia zwłaszcza chórowi parafialnemu i wspólnocie Jemu Chwała. Dziękuję Orkiestrze Młodzieżowej. Dziękuję radnym parafii. Dziękuję wszystkim wspólnotom organizującym czuwania. Dziękuję naszemu panu Janowi, s. Małgorzacie oraz wszystkim którzy tworzyli tegoroczne wielkotygodniowe dekoracje.
Dziękuję panu Markowi naszemu organiście. Dziękuje ojcom dzieci komunijnych.
Dziękuję Ochotniczej Straży Pożarnej. Dziękuję wszystkim którzy na różne sposoby tworzyli nasze liturgie. Dziękuję wszystkim, którzy poświecili swój czas i siły, aby te Święta w naszym kościele były dobrze przygotowane. Członkom Caritas, właścicielom „Pomorzanki” wolontariuszom oraz siostrze Monice dziękuję za troskę w te dni o biednych, by i oni mogli obficiej świętować.
Niech Chrystus Zmartwychwstały będzie dla was nagrodą.
zdj; Robert Gojke
zdj; Robert Gojke
al. Żeromskiego 32, 84-120
WŁADYSŁAWOWO
tel./fax: (058) 674 02 74, e-mail: wladyslawowo@tchr.org